Życzliwość. Czy jest jeszcze komuś potrzebna?

21 listopada obchodzimy Światowy Dzień Życzliwości i Pozdrowień, to dobry temat na godzinę wychowawczą.

Inspiracją niech będzie krótki film animowany ( dzięki Marto Jankowska za ten link :), od którego zaczniemy tę lekcję:

2. Na razie bez komentarza przejdźmy do pracy w 3 grupach.

a) Pierwsza grupa otrzymuje kartę z synonimami dla słowa życzliwy i jej zadaniem będzie napisanie jak największej liczby przykładów życzliwych zachowań, postaw, gestów, takich jak: przytrzymanie drzwi, podniesienie upuszczonej rzeczy, uśmiech … Dobrze, żeby to były przykłady, z ich życia, może ze szkoły, z domu… Niech będą one ilustracją dla znajdujących się na plakacie słów:

b) Drugiej grupie wręczamy kartę z hasłem nieżyczliwy. Ich zadaniem będzie wypełnienie jej synonimami tego słowa oraz narysowanie na dużym arkuszu papieru ( najlepiej blok flipchart ) portretu takiej nieżyczliwej osoby ( jak wygląda, jaka jest jej postawa ciała, jaka mina, jakie cechy zachowania)

c) Trzecia grupa na dużym arkuszu papieru (najlepiej blok flipchart) tworzy plakat reklamujący życzliwość. Musi on mieć ciekawe i trafiające do wszystkich hasło oraz pomysłową grafikę.

3. Grupy, na forum prezentują, po kolei efekty swojej pracy.

4. Wracamy do filmu. Oglądamy go ponownie i rozmawiamy poruszając następujące zagadnienia:

Co pomaga nam w byciu życzliwym?
Czy życzliwość jest cechą wrodzoną, czy możemy się jej nauczyć?
Czy życzliwość jest nam potrzebna?
Kiedy stajemy się bardziej, kiedy mniej życzliwi?

5. Tajny przyjaciel.

Przygotowujemy wcześniej losy z imionami i nazwiskami wszystkich uczniów. Każdy wyciąga jeden i nie może zdradzić kogo wylosował. Zadanie, które będzie realizowane do końca tego dnia, albo i do końca kolejnego ( zależnie od tego, na której godzinie mamy „wychowawczą”) polega na dyskretnym robieniu dobrych uczynków lub różnych życzliwych i przyjaznych gestów wobec wylosowanej przez nas osoby. To dosłownie bycie tajnym i życzliwym przyjacielem tej osoby.

Bierzemy pod uwagę fakt, że niektóre osoby w klasie mogą się nie lubić, dlatego zawsze w tego typu zadaniach pojawia się problem z niechęcią i niezadowoleniem. Dlatego warto z góry porozmawiać o tym z klasą, uprzedzić, że gesty życzliwości mogą być naprawdę drobne i niepozorne, a jeśli ktoś trafi na osobę, której bardzo nie lubi, niech uzna to zadanie jako wyzwanie i próbę charakteru.

Na następnych zajęciach demaskujemy tajnych przyjaciół, dajemy im możliwość wymiany wrażeń i pytamy uczniów jak czuli się w tym zadaniu. Czy trudniej było być osobą życzliwą, czy odbiorcą życzliwości? Czy szybko zorientowali się, kto jest ich tajnym przyjacielem?

oprac. Magdalena Buda i Iza Banaszczyk