Stragan z umiejętnościami

Talentu nie da się kupić za żadne pieniądze. Nie ma sklepów i straganów z umiejętnościami. Na szczęście, żeby się czegoś nauczyć potrzebna jest własna aktywność. Czasem wręcz determinacja, konsekwentne dążenie do celu i cierpliwość. Dlaczego na szczęście ? Bo nie doceniamy tego, co przychodzi z łatwością. Szybko zapominamy o tym,  co zostało nam dane. Gdy podejmujemy wysiłek i widzimy jego efekty przeżywamy prawdziwą, głęboką satysfakcję. A talent, ta iskra boża? Gdy odkrywamy go w sobie i nic więcej nie robimy, to dar się zmarnuje. Gdy nie zdajemy sobie sprawy z tego, ze nasza umiejętność ma swoją wartość i można dalej ją rozwijać to znów ponosimy straty. Skąd możemy wiedzieć, że to, co potrafimy zrobić, co umiemy albo wiemy jest wartościowe, cenione? Potrzebna jest nam jakaś informacja zwrotna. Potrzebny jest nam drugi człowiek, który wyrazi swoje uznanie a nawet podziw.

Dziś pokażemy jak o talentach i umiejętnościach możemy porozmawiać w klasie. Jak grupa może dać cenną informację zwrotną. Wszystko po to, aby budować wiarę we własne możliwości i rozwijać umiejętności.

Po krótkim wstępie o talentach i umiejętnościach możemy wypisać  przykłady takowych, zbierzmy pomysły od uczniów, zróbmy prawdziwą burzę mózgów i zapełnijmy  całą tablicę. Nie ma tu dobrych i złych odpowiedzi. Owszem bywają umiejętności wymagające dłuższego treningu, albo szczególnych predyspozycji, ale dlaczego np. smażenie naleśników nie mogłoby znaleźć się na naszej przykładowej liście razem z  grą na saksofonie i znajomością historii XX wieku?

To , co pojawi się na tablicy będzie stanowiło dla jednych uczniów inspirację, a dla innych wręcz ściągę. Unikniemy jednak dzięki temu wypowiedzi tego typu: „Ale proszę Pani ja nie wiem co napisać, ja nie mam pomysłów”. Zadaniem tym dotykamy samooceny naszych uczniów i ich umiejętności wglądu w samego siebie. W tej dziedzinie dzieci i młodzież mogą mieć obiektywne trudności wynikające z różnych czynników. Nie chodzi nam teraz o to, żeby je rozwikłać, ale chcemy wzbudzić choć odrobinę wiary we własne możliwości.

Rozdajemy każdemu  kartę ze straganem. Zadanie polega na tym, aby w każdej skrzynce uczeń napisał jedną umiejętność, którą posiada. Nie muszą to być wielkie talenty, mogą pojawić się małe, codzienne sprawy. Wybór należy do ucznia. Motywujemy ich aby każda z 11 skrzynek została wypełniona. Gotowe karty wieszamy za pomocą papierowej taśmy na ścianie. Powstaje wtedy targ- galeria.

A nam potrzebne będą teraz naklejki tzw. cenówki.

Dajemy każdemu uczniowi tyle naklejek, ile jest osób w klasie. W dalszej części zadanie polega na tym, aby na każdej karcie, w choć jednej skrzynce zostawić naklejkę. Przyklejona naklejka to znak, że daną umiejętność chcielibyśmy od tej osoby kupić. Czyli symbolicznie kupujemy coś, czego kupić się nie da.

Wypełniona karta wraz z informacją zwrotną wygląda tak:

Na koniec siadamy w kole, każdy ze swoim straganem i rozmawiamy o tym co nas zaskoczyło w tym zadaniu i czego się o sobie dowiedzieliśmy.

Wspieranie dziecięcych talentów jest niezmiernie ważne. To właśnie my możemy sprawić, że rozkwitną, a czasami tak niewiele potrzeba, odrobina uwagi, szczere uznanie. Na koniec chcemy pokazać wam małą Anię i jej niezwykły talent, który odmienił klasę, a dzieci chętniej zaczęły mówić o swoich umiejętnościach, zaczęły je zauważać, a u innych doceniać.

Za inspirację do zrealizowania tego pomysłu dziękujemy Gosi Fijas i Marcie Jankowskiej.

oprac. Iza Banaszczyk i Magdalena Buda

Reklamy

KREATYWNY KALENDARZ NAUCZYCIELA

Specjalnie dla Was, drodzy nauczyciele, powstał ten kalendarz. Znajdziecie tu święta osobliwe, a zarazem inspirujące do edukacyjnych działań, złote myśli autorstwa Agnieszki Tomasik, które skłonią do refleksji oraz naszego kreatywnego ludka narysowanego przez Magdalenę Budę, a wszystko w opracowaniu graficznym Izy Banaszczyk.

Dziś oddajemy w Wasze ręce 2 pierwsze miesiące tego roku szkolnego. Listopad i grudzień pojawią się wkrótce na naszym blogu.

Można pobierać i drukować. Polecamy ustawienie w drukarce wydruku 2 stron na jednej kartce.

Niech ten nowy rok szkolny będzie jak najlepszy dla wszystkich.

oprac. Izabela Banaszczyk i Magdalena Buda

Słowa na patyku

Pamiątka – coś, co ma dla nas znaczenie, przywołuje wspomnienia, nie pozwala zapomnieć o ludziach, miejscu, ważnych chwilach. Czasem kupujemy sobie pamiątki, gdzieżby indziej, jak nie w sklepach z pamiątkami 🙂 Częściej jednak robią tak nasi uczniowie, ustawiają się w kolejce żeby nabyć magnesy na lodówkę, stateczki w butelce, breloczki z ciupagą i inne tego typu gadżety. Jaki jest później los takich przedmiotów? Czy naprawdę mają wartość sentymentalną?

Dziś zachęcamy do tego, żeby zrobić inaczej. Niech pamiątka powstanie jako dzieło rąk własnych, niech będzie spleciona z kilku patyków, sznurków  i ważnych myśli.

Klika patyków wyrzuconych przez morze, znalezionych na brzegu rzeki czy w lesie, naturalny sznurek i słowa, zdania, hasła, które przypomną o…..

wspólnie spędzonych chwilach, ludziach, których poznaliśmy, wartościach, naszych talentach i odkryciach.

Do dzieła!

oprac. Magdalena Buda i Izabela Banaszczyk

Morskie stwory

Lato i morze to dla wielu osób synonim udanych wakacji. Dla nas morze to źródło nieustających inspiracji. Tyle ciekawych zajęć i aktywności można dzieciom zaproponować rozbudzając ich wyobraźnię i ciekawość poznawczą. A w morzu żyje tyle niezwykłych organizmów. Warto je poznać, zrozumieć sieć powiązań w tym niezwykłym ekosystemie i dostrzec, że człowiek w tej całej biologicznej układance może pojawić się  w różnych rolach. Może być odkrywcą, badaczem, osobą, która „żyje z morza” wykorzystując jego zasoby, w końcu niestety dość często bywa tym, kto morze zanieczyszcza. O tym wszystkim możemy porozmawiać z dziećmi robiąc wspólnie morskie stwory używając do tego materiałów z recyklingu.

Potrzebne nam będą:

– papierowe lub styropianowe kubki ,

– foliowe woreczki,

– nożyczki,

– dziurkacz,

– sznurek do zawieszenia prac,

– ewentualnie naklejane oczka

Wokół rantu kubka robimy dziurki przez które przewlekamy pociętą na paski folię. Teraz już tylko wystarczy ozdobić dowolnie prace i przyczepić sznurek. Stwory możemy powiesić, gdy będzie ich dużo stworzą ciekawą dekorację. Polecamy jednak wykorzystać je najpierw do zabawy – gonitwy, berka, wyścigów, tańca . Foliowe elementy łopoczą na wietrze dając przyjemne doznania sensoryczne.

 

oprac. Iza Banaszczyk i Magdalena Buda

 

Siła pozytywnego komunikatu

         Próbujemy aktywizować uczniów, dzielimy ich na grupy, zachęcamy do współpracy i wspólnego szukania rozwiązań zadań problemowych. Jednak często mówimy, że to się nie udaje, że grupy nie pracują efektywnie, że marnujemy w ten sposób cenny czas. Z drugiej strony wiemy, że działanie w zespole to jedna z ważniejszych kompetencji, którą obecnie powinni posiadać młodzi ludzie na rynku pracy.

Jak zatem kształtować tę umiejętność i skutecznie korzystać z dobrodziejstw płynących  z pracy w grupie?

            Na początku musimy sobie zdać sprawę, że mamy do czynienia z procesem, który ma swoją naturalną dynamikę i działają tu siły społecznego wpływu i relacji interpersonalnych. To my decydujemy o doborze osób do grup. Czy robimy to losowo       i czekamy aż klasa przyzwyczai się, że tak to już działa na naszej lekcji? Czy może dobrze znając poszczególnych uczniów sami decydujemy kto z kim będzie pracował i dzięki temu zyskujemy równie silne zespoły, zróżnicowane pod względem talentów i cech osobowościowych.?

          Kolejną ważną kwestią powodzenia pracy w grupie jest stworzenie adekwatnych do zadania ram. Potrzebne nam są ramy czasowe, które sami uczniowie również będą w stanie monitorować ( zegar w klasie, ustawienie na monitorze komputera wizualnego minutnika, itp.) Dobrze określić dokładnie czas na planowanie, dyskusję, zapisywanie pomysłów, czy tworzenie projektu i podsumowanie. Ważne: czym mniej mamy czasu, tym bardziej jesteśmy zmobilizowani do efektywnej pracy.

          Trzecią, niestety często pomijaną zasadą skuteczności wdrażania tej metody aktywizującej jest rola nauczyciela w całym tym procesie. Podczas pracy w grupach staje się on bowiem, coachem, trenerem, mentorem, przestaje w tradycyjny sposób przekazywać informacje na rzecz mobilizowania do wysiłku, zachęcania, monitorowania pracy poszczególnych zespołów. Tu ważny staje się styl w jakim to robi, a jeszcze ważniejszy język, którym operuje. Cała sztuka polega na dawaniu pozytywnych komunikatów, które pomagają grupie osiągnąć zakładany cel. Zdania, które mogą zmotywować do działania, bądź dać konstruktywną wskazówkę mogą przyjąć formę znaczków przyznawanych grupie w trakcie pracy. Polecamy motywatory naszego autorstwa.

Obrazki polecamy wydrukować w niewielkim formacie, mieszcząc wszystkie 9 sztuk na jednej kartce A4 i zalaminować. Posłużą nam wtedy dłużej i przydadzą się dla wielu grup.

oprac. Iza i Magda

Po nitce do … DZIEŃ MATKI

Ciekawa technika plastyczna znaleziona w Internecie zainspirowała nas do stworzenia z dziećmi kartek z okazji DNIA MATKI. Najpierw wypróbowałyśmy ten pomysł i nakręciłyśmy film. Oto on:

Tak wyglądają prace stworzone za pomocą nitki, farby akrylowej i ….książki 🙂

Efekt 3D gwarantowany:

   

Teraz wystarczy tylko nakleić je na sztywne kartki i dodać wybrany napis. Możecie skorzystać z przygotowanych przez nas propozycji:

   karty do pobrania: napisy czarne Dzień mamy napisy brązowe Dzień mamy (3)

Gotowe kartki, każda inna, każda od serca:

oprac. Iza i Magda

 

Gra w skojarzenia

Ta gra powstała na specjalne życzenie. Karty dedykujemy Małgorzacie Fijas, która poprosiła o przerobienie naszych „muminkowych” pocztówek tak, aby zniknął z nich tekst, a pozostał metaforyczny obraz. Dzielimy się z Wami tym pomysłem  i pomocą dydaktyczną w postaci kart do druku.

Jak możemy je wykorzystać podczas lekcji? Oto kilka propozycji:

1. NASTROJE – Siadamy w kręgu, rozkładamy karty na podłodze, albo na stole po środku, tak żeby każdy je widział. Uczniowie wybierają dla siebie po jednej karcie zgodnej z ich aktualnym nastrojem i opowiadają kilka słów o swoim wyborze. Może to być wstęp do godziny wychowawczej o emocjach.
2. METAFORYCZNIE, LIRYCZNIE – Poloniści wiedzą, że część uczniów ma problem ze zrozumieniem czym jest metafora, a co za tym idzie z interpretacją utworów lirycznych. Spróbujmy zatem dotrzeć do nich za pomocą innego medium. Niech na początku zamiast słów przemówią obrazy. Nadajmy kartom tytuły. Na początku dosłowne, a potem coraz bardziej metaforyczne. Uczniowie mogą pracować indywidualnie albo w grupach. Ważne jest aby uruchomić twórcze myślenie.
3. JAKA TO FILOZOFIA? – Nad tym niech zastanowią się nasi uczniowie np. w ramach powtórki z głównych nurtów filozoficznych epoki. Karty będą stanowiły ilustrację i pozwolą na głębszą refleksję.
4. WYMYŚLCIE WSPÓLNIE HISTORIĘ – Zadanie przebiega w grupach . Każda grupa losuje jedną kartę i ma za zadanie inspirując się obrazkiem wymyślić opowieść. Jedna osoba notuje. Na końcu wspólnie redagują jeszcze raz tekst, tak aby miał formę opowiadania.
5. OPISZ TO, CO WIDZISZ – Kolejne zadanie przydatne na lekcji języka polskiego lub obcego. Karty służą do tworzenia opisów miejsc, postaci, sytuacji.

Karty radzimy wydrukować w formacie pocztówkowym, wtedy będą miały najlepszą jakość i wielkość odpowiednią do różnych zadań.

 

oprac. Magdalena Buda i Iza Banaszczyk