Tworzymy książkę od A do Z

„Detektyw Kropka” – niezwykła opowieść o miejscach, wartościach, ludziach

Rozrysuj słowami historię, którą czytasz… – to jedno z zadań wokół tematu: storytelling. Postawiłam je przed uczniami_uczennicami podczas lekcji języka polskiego i zajęć z wychowawcą. Pretekstem do twórczych działań stała się historia o „Detektywie Kropce”. Książka powstała z inicjatywy Magdaleny Łukasiak – edukatorki, liderki Kreatywnej Pedagogiki, pomysłodawczyni Kreatywnych Piątków w Szkole Podstawowej nr 5 w Gdańsku. To właśnie w czasie tych spotkań niezwykle twórcze dzieci stworzyły opowieść, którą WARTO PRZECZYTAĆ! 

„Detektywa Kropkę” zabrałam ze sobą do szkoły, by jeszcze przed lekturą tekstu zapytać o przepis na dobrą historię. Książka o przygodach Detektywa zawiera wszystkie podane przez uczniów_uczenniceskładniki:

– nietuzinkowy pomysł już na początku książki (w „Detektywie Kropce” to drogowskaz z napisem: KRAINA PRZESZŁOŚCI – KRAINA PRZYSZŁOŚCI), 

– tajemniczość (bohaterowie rozwiązują zagadki, zastanawiając się, co jest jawą a co snem, stają oko w oko z zaskakującymi zdarzeniami),

– nieschematyczni bohaterowie (m.in. Detektyw Kropka – uważny obserwator z supermocami i odwagą spełniania marzeń; Dina – dinozaur-dobry gawędziarz; staruszek, który chce mieć dużo złota i nie wie, co to życzliwość; robot – mieszkaniec Krainy Elektroniki; kierowca autobusu, który pomaga odpowiedzieć na pytanie o istnienie skrzatów; Turbo Klej – bohater z supermocąszybkości; Mini Kini i Boggy – przewodnicy po fabryce zabawek),

– ciekawe miejsca (Detektyw Kropka odwiedzamiejsca wyjątkowe, nieszablonowe: KrainęPrzeszłości, Przyszłości, Kropkolandię, DolinęSkrzatów, Słodkich Zwierząt, Krainę Bohaterów),

– zwroty akcji (podróż bohatera po krainach – nie zawsze zgodna z planem – zaskakuje, intryguje, nie pozwala oderwać się od czytanego tekstu),

– opowieść o tym, co ważne (wartości, postawy) – „Detektyw Kropka” to przygodowe zawirowania z ważnymi wartościami w tle: empatią, życzliwością, uważnością na innych; i postawami: nie poddawaj się, spełniaj marzenia, rozmawiaj, by budować relacje oparte na zrozumieniu, 

– zakończenie z radą do zabrania na później (na zawsze) – Detektyw Kropka mówi: „(…) miejcie odwagę spełniać swoje marzenia, dbajcie o relacje z przyjaciółmi i bądźcie po prostu szczęśliwi”. 

​Książka napisana przez uczniów_uczennice i ich nauczycielkę Magdalenę Łukasiak to opowieść, którą warto zabrać na zajęcia o supermocach. Bohaterowie tej historii (a razem z nimi czytelnicy_czytelniczki),przeżywając przygody, mają możliwość poznania siebie i swoich mocnych stron. Uczą się krytycznie myśleć, m.in. oddzielać fakty od opinii, przetwarzaćinformacje, kwestionować oczywistości. Obserwują, jak bohaterowie umieją tworzyć logiczne powiązania, uczą się rozpoznawać u siebie i innych emocje, analizują, oceniają, myślą o konsekwencjach. Historia o „Detektywie Kropce” to opowieść, która pomaga w projektowaniu zająć o postawach charakteryzujących krytycznego myśliciela_krytyczną myślicielkę. 

​Na uwagę zasługują ilustracje do książki wykonane przez młodą artystkę Martynę Budę – studentkę ASP w Gdańsku. Jej rysunki to tekst kultury, który z jednej strony dopełnia historię o „Detektywie Kropce”, a z drugiej – zaprasza do osobnej analizy niczym karty – opowieści (jak DIXIT). Ja zabieram ze sobą te wyjątkowe ilustracje, by wraz z dziećmi_młodzieżą snuć opowieści wokół słów: drogowskazy, ludzie, emocje, wyobraźnia, humor.

​Projekt literacki o „Detektywie Kropce” to ważna lektura, dzięki której można poprowadzić zajęcia o SILE DUETÓW, bo historia stworzona przez kreatywny zespół młodych adeptów_młodeadeptki pióra udowadnia, że dobry pomysł warto realizować w myśl znanego powiedzenia „Co dwie głowy, to nie jedna”. Magdalena Łukasiak tak właśnie zaprojektowała pracę nad książką. Dwoje dzieci pisze fragment opowieści, przekazuje dalej do kolejnego zespołu, który snuje dalszy ciąg przygód. Dwuosobowe zespoły plus dwie krainy (przyszłość i przeszłość) to jedna wyjątkowa historia iskrząca się wszystkimi najlepszymi składnikami dobrej opowieści. 

Dodatkowo ważnym składnikiem tak pomyślanego projektu literackiego jest podróż wraz z Detektywem Kropką w wersji ukraińskiej. Wystarczy bowiem odwrócić książeczkę, by przenieść czytelników_czytelniczki do świata słów zapisanych w języku, którym posługują się ich koledzy_koleżanki z ławki. Jest to więc opowieść pomagająca prowadzić zajęcia wspierające integrację.

​Warto (trzeba) zapraszać dzieci_młodzież do działań, które w edukacyjnej przestrzeni przede wszystkim wspierają rozwój najważniejszych kompetencji przyszłości (4K): kooperację, krytyczne myślenie, komunikację, kreatywność. Tak pomyślany projekt stwarza warunki do bycia świadomym twórcą i odbiorcą tekstów, do rozwijania refleksyjności podczas czytania, a także do kreatywnych działań zachęcających do przemiany czytelnika w twórcę własnych tekstów.

Justyna Wołoszyk – Brzezińska

Edukatorka, dziennikarka, trenerka krytycznego myślenia, liderka Kreatywnej Pedagogiki, prowadząca zajęcia w Pracowni literackiej w Pałacu Młodzieży w Gdańsku

Pióro z cytatem

Polecamy pióro z cytatem. Niech stanie się pamiątką, zakładką do książki. Sentencje zaczerpnęłyśmy tym razem z filozofii. Wystarczy wydrukować na sztywnym papierze i wyciąć. Koniecznie dopasujmy cytaty do naszych uczniów, pomyślmy o tym, jakie słowa pasują do ich życia.

oprac. Iza Banaszczyk

Dla Ciebie. Bardzo osobisty kalendarz adwentowy

Zadaniowe kalendarze adwentowe na dobre zagościły w szkołach, dlatego w tym roku postanowiłyśmy podejść do tematu wedle naszego kreatywnego motta, czyli MĄDRZE, TWÓRCZO, INACZEJ. Wymyśliłyśmy kilka tygodni temu kartę, która po wypełnieniu stanie się listem pisanym do bliskiej osoby. Przyświecała nam tym razem idea pogłębienia relacji, podjęcia osobistej refleksji, a nie podejmowania wspólnych działań przez całą klasę.

Nasz kalendarz jest dwustronicową kartą z okienkami – ramkami i nagłówkiem: Dla Ciebie. Kartę drukujemy dla każdego ucznia i wręczamy mu ją pierwszego grudnia. Prosimy, aby zastanowił dla jakiej bliskiej mu osoby będzie sukcesywnie wypełniał ten kalendarz przez 24 dni. Niech każdy sam podejmie decyzje, wybierze kogoś z rodziny, przyjaciela, koleżankę, sympatię. Dzięki systematycznemu zapełnianiu okienek każdego dnia będzie myślał o danej osobie.

Poświęciłyśmy sporo czasu na jak najlepsze sformułowanie początków zdań, tak aby skłaniały do głębszej refleksji, były uniwersalne, urozmaicone, adekwatne dla młodszych i starszych, w odpowiedniej formie gramatycznej i możliwe do przetłumaczenia na języki obce. Choć pomysł wygląda dość prosto, to uwierzcie, że zaplecze w postaci burzy mózgów i projektowania karty zajęło dużo czasu. Miałyśmy również okazję sprawdzić kartę w praktyce. Magda zabrała ją na spotkanie grupy nauczycieli języków obcych. Każdy uczestnik podczas zajęć miał chwilę na wypełnienie swojej karty i stąd wiemy jaka jest moc tych małych okienek, które z każdym zdaniem otwierają serca i wywołują autentyczne wzruszenie, łzy, melancholię, tęsknotę, radosny uśmiech i westchnienie z zachwytu.

Dlatego z całym przekonaniem gorąco polecamy Wam BARDZO OSOBISTY KALENDARZ ADWENTOWY w celu głębszego przeżycia czasu oczekiwania na Święta.

oprac. Iza Banaszczyk i Magdalena Buda

Droga Czytelniczko, Drogi Czytelniku,

jeśli podobają Ci się nasze pomysły, wykorzystaj je śmiało w pracy z uczniami, albo podczas warsztatów. Natomiast jeśli chcesz dalej podzielić się tymi materiałami, to wspomnij o naszym blogu i jego autorkach, jako źródle inspiracji. 

11 listopada i sezon zmian

Wiecie, że do połowy listopada można jeszcze na polach spotkać skowronki? To one odlatują od nas jako ostatnie. Sezon zmian zostaje symbolicznie przypieczętowany.

grafika: Magdalena Buda

Skowronki wracają wiosną, wiją gniazda, aby na świecie pojawiły się nowe skowronki. Pewne zmiany dokonują się w swoich przyrodniczych i jednak niezmiennych od wieków cyklach. Inne zmiany są następstwem długotrwałych procesów, a jeszcze innym jesteśmy w stanie przypisać konkretne daty. Tak oto od listopadowej metafory odlatującego skowronka przechodzimy do ważnego w naszym kraju święta, które możemy obchodzić na różne sposoby i nadać mu różne współczesne znaczenia.

Możemy zastanowić się nad zmianami, które dokonały się w 1918 roku i nad tymi, które zachodzą współcześnie. Zadać sobie pytania: Na co ja mam wpływ? Co zależy ode mnie? Czy zmian mogę dokonywać sam? Czy ważne zmiany dokonują się tylko przy zaangażowaniu dużej grupy ludzi? Czy chcę jakiś zmian? Jak wyobrażam sobie rzeczywistość po zmianach?

Możemy wypełnić 2 karty, które zostały stworzone jako strony szkolnej gazety. Jedna retro, bo z 1918 roku, druga współczesna z datą 11 listopada 2021, 2022.

Uczniowie w grupach albo w parach mogą poszukać danych aby uzupełnić kartę nr jeden i przyjrzeć się dziś swojej szkole, aby wypełnić kartę numer dwa. Ciekawe jakie będą ich spostrzeżenia, porównania i refleksje. Być może stwierdzą, że mają wpływ na dokonujące się w szkolnej rzeczywistości zmiany. Może tych zmian zapragną? Zaczną ich szukać w sferach ważniejszych niż rzeczywistość opisana na tych prostych kartach. Przejdą od tego, co powierzchowne i potencjalnie podlegające łatwej wymianie jak meble w sali, do przemian w dziedzinach dla nich najistotniejszych.

Niech ta lekcja będzie pretekstem do rozmowy na naprawdę istotne dla nas wszystkich tematy.

oprac. Iza Banaszczyk i Magdalena Buda

Droga Czytelniczko, Drogi Czytelniku,

jeśli podobają Ci się nasze pomysły, wykorzystaj je śmiało w pracy z uczniami, albo podczas warsztatów. Natomiast jeśli chcesz dalej podzielić się tymi materiałami, to wspomnij o naszym blogu i jego autorkach, jako źródle inspiracji. 

Kreatywne podziękowania

Okazuje się, że wiele ludzkich zachowań możemy wytłumaczyć regułą wzajemności. Pewnie czasem ona działa również w momencie zbliżania się końca roku szkolnego. Choć zazwyczaj nauczyciel nie liczy na wzajemność rozumianą jako przyjmowanie podarunków, bo co też miałoby tutaj podlegać wymianie? Te znienawidzone przez wielu i upragnione przez niewielu oceny? Wkład pracy? Czas poświęcony uczniom? Cokolwiek byśmy nie wymienili popadniemy w absurd wymiany dóbr niepoliczalnych na symboliczny bukiet kwiatów. Nie zmienia to jednak faktu, że praca nauczyciela niezmiennie wiąże się z dawaniem, to nie tylko przepływ wiedzy, ale też swoistej międzyludzkiej energii, bycia razem, spędzania w skali roku wielu wspólnych godzin, dzielenia przeżyć, odkrywania talentów, uczenia się bycia w relacji, w grupie. Jeśli czujemy, że chcemy podziękować twórczo i inaczej możemy zainspirować się pomysłem Martyny Budy.

Czytając poszczególne opisy bierzemy od razu udział w swego rodzaju kalamburach. Dodajmy, że każdy upominek został spersonalizowany i w kilku zdaniach zawarta jest zawsze pewna historia. W ten sposób powstaje tekst ważniejszy od skromnej zawartości, coś co zostanie w pamięci, mała zagadka do rozwiazania.

Teraz, Drodzy Czytelnicy, spróbujcie rozwiązać zagadkę i dopasować sfotografowane przedmioty do powyższych opisów.

Prezent powinien zostać zapakowany, najlepiej niezwyczajnie 🙂

oprac. Magdalena Buda, Iza Banaszczyk. Autorką wszystkich kreatywnych prezentów jest Martyna Buda

Droga Czytelniczko, Drogi Czytelniku,

jeśli podobają Ci się nasze pomysły, wykorzystaj je śmiało w pracy z uczniami, albo podczas warsztatów. Natomiast jeśli chcesz dalej podzielić się tymi materiałami, to wspomnij o naszym blogu i jego autorkach, jako źródle inspiracji.