Próbujemy aktywizować uczniów, dzielimy ich na grupy, zachęcamy do współpracy i wspólnego szukania rozwiązań zadań problemowych. Jednak często mówimy, że to się nie udaje, że grupy nie pracują efektywnie, że marnujemy w ten sposób cenny czas. Z drugiej strony wiemy, że działanie w zespole to jedna z ważniejszych kompetencji, którą obecnie powinni posiadać młodzi ludzie na rynku pracy.
Jak zatem kształtować tę umiejętność i skutecznie korzystać z dobrodziejstw płynących z pracy w grupie?
Na początku musimy sobie zdać sprawę, że mamy do czynienia z procesem, który ma swoją naturalną dynamikę i działają tu siły społecznego wpływu i relacji interpersonalnych. To my decydujemy o doborze osób do grup. Czy robimy to losowo i czekamy aż klasa przyzwyczai się, że tak to już działa na naszej lekcji? Czy może dobrze znając poszczególnych uczniów sami decydujemy kto z kim będzie pracował i dzięki temu zyskujemy równie silne zespoły, zróżnicowane pod względem talentów i cech osobowościowych.?
Kolejną ważną kwestią powodzenia pracy w grupie jest stworzenie adekwatnych do zadania ram. Potrzebne nam są ramy czasowe, które sami uczniowie również będą w stanie monitorować ( zegar w klasie, ustawienie na monitorze komputera wizualnego minutnika, itp.) Dobrze określić dokładnie czas na planowanie, dyskusję, zapisywanie pomysłów, czy tworzenie projektu i podsumowanie. Ważne: czym mniej mamy czasu, tym bardziej jesteśmy zmobilizowani do efektywnej pracy.
Trzecią, niestety często pomijaną zasadą skuteczności wdrażania tej metody aktywizującej jest rola nauczyciela w całym tym procesie. Podczas pracy w grupach staje się on bowiem, coachem, trenerem, mentorem, przestaje w tradycyjny sposób przekazywać informacje na rzecz mobilizowania do wysiłku, zachęcania, monitorowania pracy poszczególnych zespołów. Tu ważny staje się styl w jakim to robi, a jeszcze ważniejszy język, którym operuje. Cała sztuka polega na dawaniu pozytywnych komunikatów, które pomagają grupie osiągnąć zakładany cel. Zdania, które mogą zmotywować do działania, bądź dać konstruktywną wskazówkę mogą przyjąć formę znaczków przyznawanych grupie w trakcie pracy. Polecamy motywatory naszego autorstwa.
Obrazki polecamy wydrukować w niewielkim formacie, mieszcząc wszystkie 9 sztuk na jednej kartce A4 i zalaminować. Posłużą nam wtedy dłużej i przydadzą się dla wielu grup.
oprac. Iza i Magda
karty do pobrania: napisy czarne 
Widać, że prosty i schematyczny rysunek może przejść ewolucję. Każdą postać możemy wzbogacić o różne charakterystyczne dla niej cechy. Pokombinujmy z różnym ustawieniem rąk i nóg to nasz bohater zacznie postawą ciała wyrażać emocje.
