Okres pandemii w polskich szkołach sprawił, że z sal lekcyjnych odleciały wszystkie dywany. W owym czasie priorytetem były względy epidemiologiczne i restrykcyjne obostrzenia higieniczne.
Niestety do wielu miejsc dywany już nie wróciły.
Dlaczego? Nie są przecież potrzebne, gdy lekcja toczy się w przestrzeni ławka ucznia – tablica. Praca w kręgu, czytanie na dywanie, rozmowy twarzą w twarz to nadal niszowe aktywności. Co więcej dywany kojarzą się ciągle z edukacją przedszkolną, a w wielu placówkach dobrze się mają wykładziny w szaleńczo kolorowe wzory ulic i miasteczek. Nie tyle skłaniające do twórczych zabaw, co strasznie rozpraszające uwagę dzieci.
Ciekawe ile osób zdaje sobie sprawę z tego, że dywany i wykładziny mają nawet swoje miejsce w ministerialnych dokumentach, jak w ROZPORZĄDZENIU MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 14 lutego 2017:
„Klasa w edukacji wczesnoszkolnej powinna być przestrzenią umożliwiającą swobodny ruch, pracę w różnorodnych grupach, przy stołach, a także na odpowiednio przygotowanej podłodze (np. na dywanie, wykładzinie). Wyposażenie klasy w meble potrzebne do zajęć nie powinno ograniczać uczniom możliwości przyjmowania różnorodnych pozycji ciała w trakcie nauki i zabawy. Krzesła, stoły i meble, a także tablice, wykładziny czy dywan umożliwiają zarówno pracę w pełnym zespole, jak i pracę w małych grupach, z możliwością indywidualizacji i dostosowaniem zajęć także dla uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Zagospodarowanie przestrzeni umożliwia skupienie uwagi uczniów, rozwijanie różnorodnej aktywności, a także możliwość odpoczynku”.
Można wypisać jeszcze wiele argumentów ukazujących korzyści dla procesu edukacyjnego oraz dobrostanu uczniów płynące z pracy w kręgu, w przestrzeniach nieograniczonych krzesłami i ławkami. Jednak zawsze znajdą się tacy, którzy widzą przeszkody i podadzą kontrargumenty. Pozostaje zatem podzielenie się dobrymi praktykami i przykładami z naszych gdańskich szkół.
Na przykład dywan, który odleciał na zawsze, można zastąpić matami z gąbki. Zajmują one mało miejsca, są higieniczne, można je dowolnie rozkładać, kolory wykorzystać do podziału na grupy, zastosować w zadaniach ruchowych (zdjęcia wykonano w klasie III w SP 81).
Gdy sala lekcyjna jest bardzo małym pomieszczeniem, sposobem na to, aby znalazł się w niej dywan jest ustawienie ławek w kształcie litery U, inaczej mówiąc w podkowę. Zyskujemy wtedy pusty środek klasy, idealną przestrzeń do rozłożenia przytulnej wykładziny.
Choć rozporządzenia milczą na temat dywanów na kolejnych etapach edukacyjnych to w Gdańsku zdarzają się zielone wyspy jak przestrzeń zwana trawą w Szkoła Podstawowa nr 49 im. Księdza Bronisława Komorowskiego w Gdańsku, w sali Marta Jankowska. Tu język polski z najstarszymi uczniami, ku ich radości, nie mieści się w klasycznych, sztywnych ramkach.
Zachęcamy do wymiany dywanowych doświadczeń w duchu naszego kreatywnego hasła: „Zmiana przestrzeni – zmiana myślenia”
W dziesiątym roku działalności Kreatywnej Pedagogiki zapraszamy nauczycieli do udziału w grupach samodoskonalenia. Oferta jest różnorodna, adresowana do nauczycieli różnych poziomów nauczania. Lista nigdy nie jest zamknięta, bo w ciągu roku powstają grupy na specjalne życzenie. Zawsze można do nas pisać w tej sprawie na adres: kreatywnapedagogika@gmail.com
Grupy adresowane są do nauczycieli z gdańskich szkół i placówek samorządowych. Udział w spotkaniach jest bezpłatny. Na koniec roku szkolnego uczestnik otrzymuje zaświadczenie.
Zapraszamy do zapisów. Pod każdym plakatem znajduje się link do formularza. Należy go wypełnić i wysłać. Następnie otrzymacie Państwo maila od lidera z zaproszeniem na spotkanie. W tym roku szkolnym nasze grupy spotykają się raz w miesiącu stacjonarnie lub online. Liczba miejsc jest ograniczona dlatego prosimy o wybór maksymalnie dwóch grup.
Zapraszamy nauczycieli do udziału w superwizjach. Możliwość indywidualnego spotkania z psychologiem i wsparcia po wcześniejszym zgłoszeniu na adres : i.banaszczyk@ppp1.edu.gdansk.pl Spotkania realizowane będą online lub stacjonarnie, wedle potrzeb.
Nasza gdańska sieć prężnie działa i rozwija się już dziewiąty rok. Zapraszamy nauczycieli do udziału w grupach samodoskonalenia. Oferta jest różnorodna, adresowana do nauczycieli różnych poziomów nauczania. Lista nigdy nie jest zamknięta, bo w ciągu roku powstają grupy na specjalne życzenie. Zawsze można do nas pisać w tej sprawie na adres: kreatywnapedagogika@gmail.com
Grupy adresowane są do nauczycieli z gdańskich szkół i placówek samorządowych. Udział w spotkaniach jest bezpłatny. Na koniec roku szkolnego uczestnik otrzymuje zaświadczenie.
Zapraszamy do zapisów. Pod każdym plakatem znajduje się link do formularza. Należy go wypełnić i wysłać. Po utworzeniu się grupy otrzymacie Państwo maila od lidera z zaproszeniem na pierwsze spotkanie. W tym roku szkolnym nasze grupy spotykają się raz w miesiącu stacjonarnie lub online, począwszy od października. Liczba miejsc jest ograniczona dlatego prosimy o wybór maksymalnie trzech grup.
Nauczycieli języków obcych zapraszamy do naszej metodycznej grupy. Tu testujemy kreatywne metody nauczania, a potem zabieramy je ze sobą do szkoły. Magdalena Buda ma niewyczerpane pokłady twórczych pomysłów i umiejętność dzielenia się nimi.
Dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych i nauczyciele współorganizujący kształcenie to ogólne i bardzo pojemne sformułowania zapisane w prawie oświatowym. Tymczasem szkolna codzienność wspierania ucznia i bycia specjalistą od rozwiązywania realnych problemów to ogromne wyzwanie. W tej dziedzinie nieustannie trzeba się uczyć i szukać wsparcia również dla siebie. Taką ofertę ma nasza nowa grupa dla nauczycieli, którą poprowadzi Agata Markiewicz-Babło.
W podróż do świata kompetencji przyszłości zaprasza Justyna Wołoszyk – Brzezińska. To spotkania praktyczne, a każdy uczestnik wychodzi z nich nie z garścią, ale z całym workiem pomysłów na udane lekcje.
Pedagogika z pasją i pomysłem na… to grupa dla nauczycieli chcących poszerzyć swój warsztat pracy oraz uczestniczyć w projektach międzyszkolnych. Krystyna Baryś zaprasza.
Zapraszamy po wiedzę, po wsparcie, po pomysły edukacyjne i wychowawcze. Małgorzata Fijas i Kasia Kuźma-Giorewa poprowadzą grupę COACHING, TUTORING I MENTORING JAKO NARZĘDZIA WYCHOWAWCY.
Spotkania w środy o godzinie 17.30, (12.10, 9.11, 30.11)
Drama naprawdę przydaje się w życiu, w szkolnym życiu. Warto się o tym przekonać na własnej skórze uczestnicząc w spotkaniach bardzo energetycznej i twórczej grupy prowadzonej przez Iwonę Marię Stankiewicz.
Spotkania raz w miesiącu, w soboty od 9.00 do 12.00 (13.00)
Agnieszka Papke zaprasza na spotkania nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej, którzy w swojej pracy chcą wykorzystywać nowe programy komputerowe, aplikacje i zajmować się kodowaniem.
Praca z uczniem doświadczającym migracji to jedno z wyzwań i bardzo ważnych zadań w naszych szkołach. Można radzić sobie na własną rękę, ale można też skorzystać z siły grupy i doświadczenia naszych liderek: Agnieszki Litwy – Kozłowskiej i Aleksandry Dobke.
Spotkania odbędą się:
– 18 X godz. 17.30 w ZSSiMS ul. Subisława 22 Gdańsk Żabianka
– 15 XI godz. 17.30 w ZSSiMS ul. Subisława 22 Gdańsk Żabianka
Nasza nowa grupa w Kreatywnej Pedagogice zaprasza wszystkich nauczycieli, którzy chcieliby podczas swoich lekcji włączyć się w Edukacja do Kultury. Gdańsk
Marta Jankowska nie tylko inspiruje do twórczych działań, ale przekazuje konkretne narzędzia do pracy i zaprasza do poznania od środka gdańskich instytucji kultury.
Dzięki spotkaniom w tej grupie można w niebanalny sposób włączyć swoich uczniów w życie kulturalne miasta.
Spotkania raz w miesiącu, zazwyczaj we czwartki o godz. 17.30 (gdy zaplanowane będzie wyjście do instytucji kultury dzień i godzina mogą ulec zmianie).
GratoSfera- sposób na swobodną zabawę. To nowa grupa dla nauczycieli. Zapraszają Magda Łukasiak i Kamil Maciaszek. Tak piszą o swoich zajęciach: „Podczas spotkań przyjrzymy się roli swobodnej zabawy i jej wpływie na rozwijanie kompetencji kluczowych. Wspólnie będziemy poszukiwać odpowiedzi na pytania: Swobodna zabawa to prawo czy przywilej? Dlaczego jest tak ważna w rozwoju dziecka? Czy wyzwala poczucie mocy? Czy pozwala zrozumieć świat?”
Język angielski dla dyrektorów to nowa oferta wśród naszych grup samodoskonalenia. Na praktyczne zajęcia zaprasza Anna Czajka, która tak pisze o swojej grupie:
” -Oferuję wsparcie językowe, podzielę się swoim wieloletnim doświadczeniem nauczycielki/lektorki języka angielskiego oraz koordynatorki projektu unijnego „Servant Leadership for Schools”(Przywództwo służebne dla szkół)
-Wymienimy się swoimi doświadczeniami ze współpracy projektowej, międzynarodowej, wsłucham się w Twoje potrzeby, oczekiwania
Warto się integrować i szukać koleżeńskiego wsparcia oraz merytorycznych porad w grupie dla dyrektorów pierwszej kadencji. Na spotkania zaprasza Krystyna Baryś.
Superwizje dla nauczycieli i indywidualne spotkania tutorskie to oferta, którą realizujemy w ramach projektu SUPPORT, tu każdy nauczyciel znajdzie dla siebie wsparcie i bezpośredni kontakt do psychologa. Spotkania umawiane są indywidualnie po zgłoszeniu za pomocą sms, tel. 506514183
Izabela Banaszczyk zaprasza.
Nowa grupa na miarę potrzeb naszych szkół, w których ważną społecznie funkcję mogą pełnić Młodzieżowi Asystenci Międzykulturowi. Jak uruchomić program SUPPORT w Twojej szkole opowie Joanna Dunajska, która od kilku lat z powodzeniem realizuje swój autorki pomysł w Szkoła Podstawowa nr 16 im. Władysława Broniewskiego w Gdańsku.
Wiecie, że do połowy listopada można jeszcze na polach spotkać skowronki? To one odlatują od nas jako ostatnie. Sezon zmian zostaje symbolicznie przypieczętowany.
grafika: Magdalena Buda
Skowronki wracają wiosną, wiją gniazda, aby na świecie pojawiły się nowe skowronki. Pewne zmiany dokonują się w swoich przyrodniczych i jednak niezmiennych od wieków cyklach. Inne zmiany są następstwem długotrwałych procesów, a jeszcze innym jesteśmy w stanie przypisać konkretne daty. Tak oto od listopadowej metafory odlatującego skowronka przechodzimy do ważnego w naszym kraju święta, które możemy obchodzić na różne sposoby i nadać mu różne współczesne znaczenia.
Możemy zastanowić się nad zmianami, które dokonały się w 1918 roku i nad tymi, które zachodzą współcześnie. Zadać sobie pytania: Na co ja mam wpływ? Co zależy ode mnie? Czy zmian mogę dokonywać sam? Czy ważne zmiany dokonują się tylko przy zaangażowaniu dużej grupy ludzi? Czy chcę jakiś zmian? Jak wyobrażam sobie rzeczywistość po zmianach?
Możemy wypełnić 2 karty, które zostały stworzone jako strony szkolnej gazety. Jedna retro, bo z 1918 roku, druga współczesna z datą 11 listopada 2021, 2022.
Uczniowie w grupach albo w parach mogą poszukać danych aby uzupełnić kartę nr jeden i przyjrzeć się dziś swojej szkole, aby wypełnić kartę numer dwa. Ciekawe jakie będą ich spostrzeżenia, porównania i refleksje. Być może stwierdzą, że mają wpływ na dokonujące się w szkolnej rzeczywistości zmiany. Może tych zmian zapragną? Zaczną ich szukać w sferach ważniejszych niż rzeczywistość opisana na tych prostych kartach. Przejdą od tego, co powierzchowne i potencjalnie podlegające łatwej wymianie jak meble w sali, do przemian w dziedzinach dla nich najistotniejszych.
Niech ta lekcja będzie pretekstem do rozmowy na naprawdę istotne dla nas wszystkich tematy.
jeśli podobają Ci się nasze pomysły, wykorzystaj je śmiało w pracy z uczniami, albo podczas warsztatów. Natomiast jeśli chcesz dalej podzielić się tymi materiałami, to wspomnij o naszym blogu i jego autorkach, jako źródle inspiracji.
Radosna, spontaniczna twórczość i autentyczna duma z powstałego dzieła to coś, czego zazdroszczę dzieciom. Ten dar beztroski i czerpania satysfakcji z samego aktu tworzenia mają jeszcze przedszkolaki. Wraz z pójściem do szkoły jakoś niepostrzeżenie, powoli ulatnia się. Za to włącza się wewnętrzny krytyk, który od czasu do czasu wypowie na głos zdanie: „Ja nie potrafię malować” albo „Znowu mi nie wyszło”. Skąd biorą się podszepty i krytyczne głosy? Co takiego dzieje się przez kilka przedszkolnych lat, że tak bardzo w psychice dziecka rośnie w siłę skłonność do oceniania i porównywania?
Może jednym ze źródeł takiej postawy wewnętrznej są wcześniejsze sytuacje, w których praca dziecka nie jest twórczym działaniem tylko powielaniem narzuconego z góry schematu? W ten sposób powstają kopie pomysłu zaproponowanego przez nauczyciela i celem manualnej aktywności staje się coraz doskonalsze odtwarzanie pierwowzoru przez wszystkie przedszkolaki. W finale powstaje „wystawka” na tablicy w przedszkolnym korytarzu albo szatni. Przychodzą rodzice i oglądają pracę swojego malucha wśród identycznych prac Wojtka, Nikoli, Ignacego i Amelki. Czasem, któreś z dzieci pokusi się o pewną dozę oryginalności i przywiąże kokardkę w innym kolorze. Niekiedy bywa i tak, że na przedszkolnych gazetkach nie są prezentowane prace wszystkich dzieci, bo np. szablon nie został dokładnie powielony przez Franka i Juliankę, a estetyka ich małych wypadłaby blado przy innych precyzyjnie wykonanych dziełach.
Czy istnieje jakaś alternatywa dla tak aranżowanych wystaw prac dzieci. Mam wrażenie, że ten model to jakieś nieśmiertelne przedszkolne must have. Myślę, że wielu dyrektorów i nauczycieli wręcz nie wyobraża sobie szatni bez tablic z symetrycznie ułożonymi kompozycjami, wedle zasady zawsze tak było i będzie.
Czasem stajemy się edukacyjnymi podróżnikami i właśnie z jednej z takich warsztatowych wypraw przynosimy dziś całkiem inny pomysł na prezentowanie prac dzieci. Kryje się za nim również odmienne podejście do procesu twórczego. Oto Galeria Jednego Obrazu. Nie zajmuje ona zbyt wiele miejsca, ale za to jest sama w sobie miejscem szczególnym, dobrze widocznym, wyeksponowanym tak, że nie da się przejść obok niej obojętnie. Jeden obraz w dostojnej ramie, który przykuwa uwagę widza, jak w prawdziwej galerii. Ta wystawa nie trwa długo, w kolejce czekają kolejne spontanicznie namalowane i narysowane obrazy. Zawsze jeden trafia na honorowe miejsce a sam autor decyduje, którą pracę chce pokazać. Zasada jest taka, że każdy przedszkolak w ten sposób zaprezentuje swoją spontaniczną twórczość.
Na zachwycającą Galerię Jednego Obrazu natrafiłyśmy w Przedszkolu Niepublicznym im. Panienki z Okienka w Gdańsku Pomysł ten razem z jego głębokim twórczym sensem, wspierającym rozwój samooceny i osobowości przekazujemy ku inspiracji dalej w świat.
oprac. Iza Banaszczyk i Magdalena Buda
Droga Czytelniczko, Drogi Czytelniku,
jeśli podobają Ci się nasze pomysły, wykorzystaj je śmiało w pracy z uczniami, albo podczas warsztatów. Natomiast jeśli chcesz dalej podzielić się tymi materiałami, to wspomnij o naszym blogu i jego autorkach, jako źródle inspiracji.
Dlaczego? Nie są przecież potrzebne, gdy lekcja toczy się w przestrzeni ławka ucznia – tablica. Praca w kręgu, czytanie na dywanie, rozmowy twarzą w twarz to nadal niszowe aktywności. Co więcej dywany kojarzą się ciągle z edukacją przedszkolną, a w wielu placówkach dobrze się mają wykładziny w szaleńczo kolorowe wzory ulic i miasteczek. Nie tyle skłaniające do twórczych zabaw, co strasznie rozpraszające uwagę dzieci.
„Klasa w edukacji wczesnoszkolnej powinna być przestrzenią umożliwiającą swobodny ruch, pracę w różnorodnych grupach, przy stołach, a także na odpowiednio przygotowanej podłodze (np. na dywanie, wykładzinie). Wyposażenie klasy w meble potrzebne do zajęć nie powinno ograniczać uczniom możliwości przyjmowania różnorodnych pozycji ciała w trakcie nauki i zabawy. Krzesła, stoły i meble, a także tablice, wykładziny czy dywan umożliwiają zarówno pracę w pełnym zespole, jak i pracę w małych grupach, z możliwością indywidualizacji i dostosowaniem zajęć także dla uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Zagospodarowanie przestrzeni umożliwia skupienie uwagi uczniów, rozwijanie różnorodnej aktywności, a także możliwość odpoczynku”.
Na przykład dywan, który odleciał na zawsze, można zastąpić matami z gąbki. Zajmują one mało miejsca, są higieniczne, można je dowolnie rozkładać, kolory wykorzystać do podziału na grupy, zastosować w zadaniach ruchowych (zdjęcia wykonano w klasie III w SP 81).
Choć rozporządzenia milczą na temat dywanów na kolejnych etapach edukacyjnych to w Gdańsku zdarzają się zielone wyspy jak przestrzeń zwana trawą w Szkoła Podstawowa nr 49 im. Księdza Bronisława Komorowskiego w Gdańsku, w sali Marta Jankowska. Tu język polski z najstarszymi uczniami, ku ich radości, nie mieści się w klasycznych, sztywnych ramkach.
kreatywnapedagogika.wordpress.com 